SOWA OPAC : Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Sędziszowie Małopolskim

1 wynik

Książka

W koszyku

oceń

Katedra / Tomek Bagiński, Jacek Dukaj. - Kraków : Wydawnictwo Literackie, 2003. - 91, [28] stron ; ilustracje kolorowe ; 18 x 25 cm.

Autor

Bagiński Tomasz (1976- ) Dukaj Jacek (1974- )

Forma i typ

Albumy i książki artystyczne Książki

Temat

Bagiński, Tomasz (1976- )

Gatunek

Album Grafika polska Opowiadanie polskie

Ksiądz Pierre Lavone dociera na planetoidę „Róg”, na której pochowano świętego Izmira Predú. Pracuje na zlecenie władz kościelnych, które chcą dowiedzieć się więcej o dziwnych wydarzeniach wokół Katedry, którą z nanozarodników zbudował w dowód wdzięczności biznesmen Stefan Ugerzo, kiedy jego bratanek Kotter został cudownie uzdrowiony na planecie. Kościół nie wie bowiem, czy podejmować działania utrzymujące asteroidę blisko Ziemi czy nie. Ksiądz wspomina Izmira, który jako dowódca statku lądującego tam awaryjnie, popełnił samobójstwo, aby jego załoga miała więcej tlenu. Ksiądz podziwia powstałą katedrę i jej dziwne właściwości sprawiające, że jest czymś pomiędzy budynkiem a rośliną. Okazuje się, że na planetoidzie identyfikowano Czarną Watę, która może być śladem obcej cywilizacji. Ksiądz zaś poznaje Gamzę – człowieka, który zamieszkał na planetoidzie, kiedy 3 lata wcześniej został na niej uzdrowiony ze schizofrenii. Okazało się jednak, że kiedy tylko próbuje się on oddalić od grobu, objawy wracają. Rój planetoid coraz bardziej się oddala. Planowana jest ewakuacja. Kościół nie podejmuje interwencji. Ksiądz rozpoznaje u siebie objawy choroby psychicznej, które są analogiczne do Gamzy. Orientuje się, że w wyniku małego wypadku musiał się zarazić. Decyduje się więc pozostać na planecie i ją zbadać. Dochodzi do wniosku, że żywokryst, z którego zbudowana jest katedra, stale się rozrasta i zaraża innych. Dlatego nie potrzebują oni atmosfery i tlenu do przeżycia. Podejrzenia potwierdza zniknięcie Gamzy. Pierre domyśla się, że Gamza zamienił się w kamień i stał się częścią budowli. Orientuje się, że jego czeka taki sam los.

Film Tomasza Bagińskiego został zrealizowany na podstawie powieści Jacka Dukaja o tym samym tytule. Jego bohaterem jest pielgrzym, który zwiedza gigantyczną budowlę, przywodzącą mu na myśl średniowieczne konstrukcje katedralne. Z jego perspektywy widz przemierza długie i rozległe korytarze świątyni oraz analizuje ornamenty i inne elementy zdobnicze, znajdujące się w jej wnętrzu. Po skrupulatnych obserwacjach zwiedzający dochodzi do wniosku, że nie jest to zwyczajny budynek, postawiony ze standardowego materiału budowlanego. W miejscu gdzie według planu powinien znajdować się ołtarz, bohater odnajduje jedynie ogromną czarną przepaść. Tajemnicę istnienia katedry ujawnia dopiero wschód słońca, choć wcale nie powoduje to żadnego olśnienia u oglądającego. Uświadamia sobie jedynie, że znajduje się na granicy dwóch rzeczywistości i że póki co nie zrozumie ich sensu. Świt przynosi bohaterowi nadzieję, że promienie słońca rozwieją mrok konstrukcji i stanie się ona dla niego sympatyczniejszą, bardziej przystępną przestrzenią. Rzeczywiście efekt połączenia światła ze szkieletem katedry robi na zwiedzającym piorunujące, jakby metafizyczne wrażenie. W pewnym sensie nowy dzień przynosi bohaterowi śmierć, otwiera przejście do innego świata. Budowla ożywa i wchłania człowieka, proponując mu transcendentne doświadczenia.

Opracowanie i interpretacja.Katedra Tomasza Bagińskiego to króciutki film krótkometrażowy. Nad tym animowanym dziełem reżyser pracował aż trzy lata (1999-2002). Efekty jego pracy zostały docenione w postaci nagrody na festiwalu animacji i efektów specjalnych SIGGRAPH, a następnie Oscara w kategorii: krótki film animowany. Katedra trwa łącznie siedem minut i opiera się do opowiadania Jacka Dukaja, opartym na tym samym motywie. Znaczenie filmu jest na wskroś symboliczne niemal w każdym kadrze. Już sama bohaterka dzieła, tytułowa Katedra, nie jest zwykłą, statyczną budowlą, ale żywym tworem owianym jakąś transcendentną, bliżej nieokreśloną tajemnicą. Gotycką konstrukcję i to co się z nią dzieje można interpretować na kilka sposobów. Poniekąd jako zwiastun śmierci rzeczywistości doczesnej, materialnej i przejście do świata wyższej duchowości – w taką podróż budowla zabiera przebywającego w niej pielgrzyma. Człowiek staje się częścią katedry, wrasta w nią, staje się jej częścią, a zatem, w perspektywie chrześcijańskiej, staje się częścią Kościoła, jego podporą. Realizacja Bagińskiego otwiera odbiorcy szerokie pole do działania jego wyobraźni. Takie możliwości reżyser uzyskał również dzięki wyborze techniki animowanej, o nieograniczonej sile przekazu.

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 41243 (1 egz.)